Ο Ζιλ και ο Τζον* περνούσαν, το Σάββατο στις 16 [Νοεμβρίου 2019], απ’ τους παγωμένους δρόμους της Μπεζανσόν…
Είναι τα γενέθλια του Ζιλ και του Τζον. Δεν έχουν όρεξη για τούρτα. Θέλουν μια γιορτή διαφορετική απ’ τις άλλες. Μια από κείνες που έχουν ξύλο για τους καταπιεστές και τα φερέφωνά τους. Και ευτυχώς, οι δρόμοι είναι γεμάτοι μ’ αμάξια θεσμών που αποτελούν θεμέλια της καθεστηκυίας τάξης.
Μετά από έναν χρόνο κινητοποίησης στους δρόμους κάθε Σάββατο, με πέτρες στους μπάτσους και σπασίματα των βιτρίνων αυτής της άθλιας κοινωνίας, καταλαβαίνουν καλά πως η οργή έφυγε πια… δεν έχουν διάθεση να γυρίσουν πίσω στις κυκλικές πλατεϊτσες και να παγώνει ο κώλος τους… θέλουν κάτι άλλο. Λοιπόν, μετά από μια βραδιά που πέρασαν μιλώντας γι’ αυτό τον κόσμο που καίγεται, απ’ την επανάσταση με τις ομπρέλες στο Χονγκ Κονγκ ως τις νύχτες χαρούμενης εξέγερσης στο Σαντιάγο, βάζουν τα μπουφάν τους, καλύπτονται με καπέλα και κασκόλ και βγαίνουν ν’ αντιμετωπίσουν το παγερό κρύο της νύχτας.
Στη γωνία ενός δρόμου, ο Ζιλ βλέπει ένα αμάξι της Est Républicain [σημ. τοπική εφημερίδα της Μπεζανσόν και της γύρω περιοχής], παρκαρισμένο ακριβώς μπροστά από ένα όχημα της Orange. Νά ‘τη, η συνθήκη που φέρνει… τη φωτιά! Ο Τζον λοιπόν λέει μέσα του πως βάζοντας φωτιά στο αμάξι του μμε από μπροστά υπάρχουν γερές πιθανότητες να καεί και το πίσω μέρος του βαν (και πως το βανάκι έχει σίγουρα πολλές οπτικές ίνες μέσα). Τό ‘πε, τό ‘κανε! Οι δυο μας σύντροφοι πάνε να βρουν ένα καμινέτο καλά τυλιγμένο που έχουν κρύψει πίσω από ένα υψωματάκι. Μία ώρα αργότερα, γυρίζουν σ’ αυτό τον δρόμο της Moullière και, καθώς ο Τζον κρατάει τσίλιες, ο Ζιλ βγάζει το καμινέτο του, ανάβει το προσάναμμα και το χώνει στο μικρό χώρο κάτω από την πινακίδα. Μετά από λίγα λεπτά, το λάδι του κινητήρα παίρνει φωτιά αλλά οι δυο μας φίλοι είναι ήδη μακριά.
Γιατί την Est;
Γιατί είναι οι καλύτεροι φίλοι των μπάτσων. Πέρσι, ένας από τους δημοσιογράφους τους, ο Willi Graf, θεάθηκε να περνάει φωτογραφίες απ’ τη διαδήλωση κατευθείαν στους μπάτσους. Και τα άτομα που έχουν καταδικαστεί εξαιτίας φωτογραφιών της Est είναι αμέτρητα. Είναι τα στοιχεία του κατηγορητηρίου που βρίσκονται συστηματικά μες στους φακέλους. Πιο γενικά, η Est είναι σαν όλα τ’ άλλα μμε, ένα όργανο της προπαγάνδας του κράτους, που εργάζεται κάθε μέρα για να μην αλλάξει τίποτα, για να συνεχίσουν οι μπάτσοι να τραμπουκίζουν, να σακατεύουν ή να σκοτώνουν και οι δικαστές να κλείνουν στη φυλακή και να καταστρέφουν ζωές…
Γιατί την Orange; [σημ. μεγάλη γαλλική εταιρεία τηλεφωνίας, διάδοχος της France Télécom]
Γιατί εκμεταλλεύεται τις/τους φυλακισμένες/ους, μεγιστοποιεί το κέρδος και την εκμετάλλευση, ενισχύει τον έλεγχο και συμμετέχει στον δικό τους κόσμο των τεχνολογικών γκάτζετ… Γιατί δε θέλουμε τις αποστειρωμένες και συνδεδεμένες πόλεις τους, τις οποίες λένε smart cities…
Ζιλ και Τζον
Μέχρι την επόμενη βόλτα…
* Σημείωση του μεταφραστή: Το « Gilles et John » ακούγεται σαν το « Gilets jaunes » και το Σάββατο 16 Νοέμβρη ήταν η πρώτη επέτειος της κινητοποίησής τους, που ξεκίνησε με την κατάληψη πολλών κυκλικών πλατειών σε όλη τη Γαλλία.
[μετάφραση για indymedia.athens απο Ν.]
