Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τη διπλή εμπρηστική επίθεση στην εταιρεία Constructel, στην περιοχή της Isère. Αρχικά στον δήμο του Brézins και, 48 ώρες αργότερα, στην Grenoble.
Στα δύο αυτά σημεία πυρπολήσαμε οχήματα (μισή ντουζίνα), μια κεραία αναμετάδοσης για κινητά τηλέφωνα και, κυρίως, αποθήκες με καλώδια για κεραίες και με καλώδια οπτικών ινών, τα οποία, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, καίγονται ιδιαιτέρως όμορφα.
Και στις δύο περιπτώσεις, η φωτιά ξεκίνησε έξω απ’ τις μάντρες, και μόνο το μόνο που απέτρεψε τη διάδοσή της και στις υπόλοιπες εγκαταστάσεις ήταν η άμεση επέμβαση της πυροσβεστικής.
Αν πιστεύουμε πως έχει νόημα να στοχοποιούμε όσους εγκαθιστούν, επιδιορθώνουν και προμηθεύουν τούτα τα καλώδια, δεν είναι επειδή θέλουμε να διαμαρτυρηθούμε συγκεκριμένα ενάντια στο 5G, αλλά επειδή τίθεται για εμάς ζήτημα αγώνα ενάντια στον τεχνο-κόσμο σε ευρύτερη κλίμακα.
Δεν μπορούμε να παραμείνουμε θεατές αντίκρυ σ’ αυτή τη μεγα-μηχανή, η οποία εκτείνεται παντού, λεηλατεί, καταστρέφει, υπολογίζει και ελέγχει καθετί ζωντανό.
Δε μας ενδιαφέρει πλέον να μουρμουράμε ασταμάτητα για το ότι είν’ αδύνατο να νικήσουμε, ούτε κι έχουμε την ψευδαίσθηση πως μπορούμε να σαμποτάρουμε συγκεκριμένες τεχνολογίες, να “χακάρουμε” τη μηχανή (κάτι που ίσως είναι εύστοχο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις στα πλαίσια της ευρύτερης πολύμορφης σύγκρουσης, αλλά που δεν μπορεί ν’ αποτελέσει στόχευση από μόνο του).
Το να στοχεύουμε τα καλώδια σημαίνει την εμβάθυνση της αναζήτησης για λιγότερο άμεσα ορατούς στόχους, οι οποίοι μπορούν να αποβούν εξαιρετικά ενδιαφέροντες αν συνδυαστούν και μ’ άλλους.
Τι θα μπορούσε να συμβεί σε μια συνθήκη όπου συνεχώς επιτιθόμαστε σε κεραίες αναμετάδοσης, και συνάμα πυρπολούμε και τις αποθήκες των καλωδίων;
Θέλουμε να στείλουμε χαιρετισμούς στους εμπρηστές που, τη στιγμή αυτή, δρουν στις σκιές και προκαλούν μια σειρά χτυπημάτων ενάντια στην τεχνολογική λαίλαπα.
Θέλουμε επίσης να ευχαριστήσουμε όσες κι όσους -αντί να είναι θερμοκέφαλοι- διατηρούν την ψυχραιμία τους, προετοιμάζονται και σκέφτονται καλά για τα μέσα των δράσεών τους · μας εμπνέουν με τους αγώνες τους και τις σκέψεις τους.
Θέλουμε να στείλουμε έναν συλλογισμό γεμάτο δύναμη στα συντρόφια στην Ιταλία, που, παρά τη συστηματική και ανένδοτη καταστολή, εξακολουθούν να διατηρούν τη φλόγα ζωντανή.
Τέλος, θέλουμε ν’ αφιερώσουμε μια ξεχωριστή σκέψη αλληλεγγύης στα 7 άτομα υπό έρευνα για τρομοκρατία* · τα λόγια των δικών τους και οι πράξεις για τις οποίες κατηγορούνται μιλούν στην καρδιά μας (η αθωότητα ή η ενοχή τους δε μας αφορούν στο σημείο αυτό).
Διότι χρειάζεται κουράγιο για να δραπετεύσεις απ’ τις επίπλαστες κοινοτοπίες και την κινηματίστικη λογική, η οποία παραμένει καθηλωμένη σε μια διαρκή αναμονή για τις λαοθάλασσες των κοινωνικών κινημάτων.
Διότι χρειάζεται κουράγιο για να εφαρμόσεις και να δημιουργήσεις τους δικούς σου χρόνους, να επιλέξεις το πότε και το πώς ν’ αντιμετωπίσεις τον εχθρό, καθώς και τον τόπο.
Διότι χρειάζεται κουράγιο για να αγκαλιάσεις τις ίδιες σου τις ιδέες και ν’ ασκήσεις έμπρακτα την εξέγερση σε τούτον τον επίπεδο, ομοιόμορφο και γκρίζο κόσμο.
Χρειάζεται κουράγιο, όμως αυτό είναι το ωραιότερο μονοπάτι.
Η πανωλεθρία δεν έρχεται όταν όλα σταματούν, μα όταν όλα συνεχίζουν όπως πριν.
Πόλεμος στο τεχνο-βιομηχανικό σύστημα και την κανονικότητά του.
Κάποιοι λυκάνθρωποι
[Μετάφραση: Ragnarok]
