Τη νύχτα μεταξύ 28ης και 29ης Απρίλη 2016 έγινε επίθεση στα γραφεία της ειδησεογραφικής ιντερνετικής πύλης La Dépèche Intéractive στην Τουλούζη.
Γυμνές, μεθυσμένες ή μεμονωμένες, δεν είμαστε θηράματα!
Ο όμιλος La Dépèche δεν είναι δα κι απόρθητο φρούριο. Όλοι οι μεγάλοι όμιλοι έχουν τ’ αδύναμα σημεία τους, κι εναποτίθεται σε μας να φανούμε επινοητικές, καπάτσες και αρκετά διορατικές για να τα βρούμε. Η ειδησεογραφική πύλη La Dépèche Intéractive είναι παράρτημα του ομίλου La Dépèche. Αυτό αρκεί για να μπει στο στόχαστρό μας.
Οι λόγοι για να την πέσουμε στα μίντια είναι αμέτρητοι. Κι είναι ήδη κοινός τόπος μεταξύ όσων έχουν καταλάβει ότι η κοινή γνώμη δεν θα ’ναι ποτέ δική μας φίλη. Η επίθεση αυτή έρχεται ως απάντηση στη δημοσίευση ενός άρθρου που προπαγανδίζει την ιδέα ότι «εμείς, οι γυναίκες» δημιουργούμε τις συνθήκες για τις επιθέσεις που δεχόμαστε αφού δεν ενσαρκώνουμε το μοντέλο που ’χει σφυρηλατηθεί απ’ τις επιθυμίες των ανδρών, το οποίο μας θέλει σιωπηλές, υποτακτικές, υπάκουες κι αντικείμενα κατανάλωσης.
Τα σφυριά που αυτήν τη φορά στόχευσαν τις βιτρίνες –ακριβώς όπως θα μπορούσαν να στοχεύσουνε κεφάλια– οπλίζουν την οργή μας εναντίον όλων όσων ενισχύουν την κουλτούρα του βιασμού. Η δράση αυτή είναι άλλη μια δρασκελιά στο ατέρμονο μονοπάτι της απελευθέρωσής μας από κάθε λογής καταπίεση. Προφανώς δεν το έχουμε επαναλάβει αρκετά: ο βιασμός δεν είναι η μεμονωμένη πράξη ενός επικίνδυνου ατόμου που καραδοκεί σε μια γωνιά. Απεναντίας, αν δεν είναι όπλο, πρόκειται συχνά για απειλή και διορθωτική τιμωρία προς όλες τις τύπες που έχουν κάνει τη ζωή τους εξέγερση ή απλά γυρεύουν να βγουν απ’ το κλουβί της πατριαρχίας. Κι είναι πάντοτε η αντανάκλαση ενός κόσμου που λογαριάζει τις γυναίκες σαν αντικείμενα που οφείλουν να υποταχθούν.
Τα μίντια μας εργαλειοποιούν για να διασπείρουν τον φόβο, δημιουργώντας μία ανάγκη ασφάλειας που πρέπει ν’ απαντηθεί, κατεπειγόντως, με όλο και μεγαλύτερο έλεγχο πάνω στις ζωές μας, με όλο και περισσότερες κάμερες παρακολούθησης, με όλο και περισσότερα προφίλ DNA. Δεν γυρεύουν να μας προστατεύσουν, αυτό που μας πλασάρουν είναι ένα δόλωμα για να αυξήσουν την κυριαρχία τους.
Δεν θέλουμε ν’ αναθέτουμε αλλού την προστασία μας, αλλά προσπαθούμε να οργανωθούμε για να υπερασπιστούμε τις εαυτές μας, κι η επίθεση είναι ένας τρόπος για να το κάνουμε αυτό.
Το να υπονοεί κανείς, όπως κάνει ο Jean Cohadon στο άρθρο του, ότι το αλκοόλ και τα ναρκωτικά είναι επαναλαμβανόμενα προβλήματα σε τύπες, τα οποία δεν μπορούν να αποσυνδεθούν από βιασμούς κι άλλες επιθέσεις στις οποίες υπόκεινται, είναι σαν να κρατάει τα πόδια τους ανοιχτά όσο οι βασανιστές κάνουν τη δουλίτσα τους. Αυτή η άθλια φυλλάδα, παθιασμένη με διάφορα περιστατικά και με τις αστυνομικές επεμβάσεις, ανήκει στους χιλιάδες ατιμώρητούς συνεργούς, που κανείς δεν φαντάζεται, ούτε και τολμάει, να τους επιτεθεί. Ο όμιλος La Dépèche, δημοσιεύοντας το άρθρο του στο κακόφημο κουρέλι τους, είναι άλλος ένας εκ των συνεργών αυτών.
Οργανωνόμαστε, αναμεταξύ γυναικών, ώστε μια μέρα να μην την πέσουμε μονάχα σε τζάμια και σε τοίχους, αλλά και στα πρόσωπα που κρύβονται από πίσω, σ’ όσους κι όσες αποτελούν το αντικείμενο του μίσους μας. Θέλουμε να φοβούνται, να ξέρουν πως ό,τι κάνουν δεν θα μένει αναπάντητο. Θέλουμε να σκεφτούν όλες τις τσαντισμένες τύπες που καραδοκούν σε μια γωνία και ονειρεύονται μια μέρα να τους καταφέρουν μια σφυριά στην καρδιά. Θέλουν να μας καταστήσουν υπόλογες για τις φρίκες που μας κάνουν να υποφέρουμε. Εμείς αυτό που θέλουμε είναι ν’ αλλάξει στρατόπεδο ο φόβος.
Αυτή η δράση αφιερώνεται σε όλες τις τύπες που τα ’χουν πάρει στο κρανίο, κι ελπίζουμε να σας ζεστάνει τις καρδιές.
Να πολλαπλασιαστούν οι δράσεις κόντρα στην πατριαρχία!
Τσακώστε τα σφυριά σας… Έτοιμες; Ντου!
τσαντισμένες τύπες
Translated by contrainfo
[en français] [in english] [auf deutsch] [Español]
